Inleiding ontbinding van het huwelijk in het algemeen

In Afd. 1, Titel 9 van Boek 1 B.W. bevat slechts één bepaling, waarin de wijzen waarop een huwelijk tot een eind kan komen limitatief worden opgesomd (art. 1:149 B.W.).

Gronden voor ontbinding van het huwelijk

De gronden voor beëindiging van het huwelijk zijn (art. 1:149 B.W.):

a. Door de dood – het bewijs hiervoor moet middels een overlijdensakte worden geleverd (ex art. 1:19f B.W.), die volgt nadat van het overlijden aangifte is gedaan.

b. Door vermissing – indien de vermiste echtgenoot vermoedelijk overleden of overleden is verklaard (ex afd. 2 resp. afd. 3, Titel 18, Boek 1 B.W.), maar deze blijkt nog in leven op het moment dat de achtergebleven echtgenoot een nieuw huwelijk of geregistreerd partnerschap is aangegaan, dan eindigt het huwelijk door de voltrekking van het nieuwe huwelijk of geregistreerd partnerschap.

c. Door echtscheiding – overeenkomstig de tweede afdeling van Titel 9, Boek 1 B.W. (zie hieronder).

d. Door ontbinding van het huwelijk door scheiding van tafel en bed – de ontbinding kan op verzoek van een van de echtgenoten worden uitgesproken, indien de scheiding drie jaar heeft geduurd. Deze termijn kan worden verkort tot één jaar, indien de andere echtgenoot zich schuldig maakt aan wangedrag (art. 1:179 B.W.). Zie voor de precieze regels afd. 2, Titel 10, Boek 1 B.W.

Omzetting van het huwelijk in geregistreerd partnerschap

Tot 1 maart 2009 kon het huwelijk ook eindigen door omzetting van het huwelijk in een geregistreerd partnerschap. Deze grond (e) is geschrapt, zodat het niet meer mogelijk is om een huwelijk zonder tussenkomst van de rechter te ontbinden (Stb. 2008, 500).

Auteur & Last edit

[AvB, 23-06-2021]