Inleiding herroeping van uiterste wilsbeschikkingen

In Afd. 5, Titel 4, Boek 4 B.W. wordt de herroeping van uiterste wilsbeschikkingen geregeld. Deze afdeling omvat 4 bepalingen (art. 4:111 B.W. tot en met art. 4:114 B.W.).

Logischerwijs geldt voor herroeping hetzelfde vormvoorschrift: via de notaris (art. 4:111 B.W.).

Latere wilsbeschikking vervangt eerdere niet per se volledig

Wanneer een latere uiterste wil een eerdere niet uitdrukkelijk en volledig herroept, dan vervalt de eerdere slechts voorzover deze strijdig is met de latere wilsbeschikking (art. 4:112 B.W.). Er kan dus stapeling van wilsbeschikkingen optreden.

Terugvragen van onderhandse wilsbeschikking

Wanneer er een onderhandse wilsbeschikking in bewaring is gegeven aan de notaris of een andere persoon die de akte volgens wettelijk voorschrift bewaart, dan kan de erflater deze weer terugvragen.

Voorwaarde is wel, dat van de teruggave doet blijken bij een ten overstaan van die notaris of, met overeenkomstige toepassing van art. 4:103 B.W., ten overstaan van die persoon verleden akte. Door de teruggave wordt de onderhandse uiterste wil herroepen.

Intrekking onderhandse wilsbeschikking die niet in bewaring is

Een uiterste wilsbeschikking die geldig bij een onderhands en niet in bewaring gegeven stuk getroffen is, wordt herroepen wanneer de erflater dit stuk vernietigt. Is het stuk vernietigd, dan wordt dit vermoed door de erflater te zijn geschied (art. 4:114 B.W.).

Auteur & Last edit

[MdV, 6-03-2022]