Inleiding erfrecht

Wanneer iemand erft, gaat in principe het hele vermogen – de bezittingen, maar ook de schulden – over op de erfgenaam of erfgenamen. Het erfrecht regelt wanneer dat gebeurt en hoe dit in zijn werk gaat.

Over erfenissen ontstaan nogal eens geschillen. Dit komt aan de ene kant omdat het over geld gaat, maar aan de andere kant spelen emoties een grote rol. De erfgenamen zijn vaak verdrietig over het overlijden van hun dierbare, maar vaak zijn zij ook familie van elkaar, waardoor de band hechter is maar oude tegenstellingen en verstoorde verhoudingen dieper kunnen gaan en de emoties hoger op kunnen lopen. Ook wanneer de erfenis naar iemand van buiten de familie – zoals de nieuwe vriendin of vriend van de overledene – gaat, kan dat niet goed vallen bij de familie en kunnen slepende conflicten ontstaan.

De wet bepaalt in art. 4:1 lid 1 B.W., dat vererving op twee manieren kan plaatsvinden:

1. 1. ‘door versterf’ of

1. 1. door wilsbeschikking.

Vererving volgens de wettelijke regels

Oftewel: de nalatenschap gaat op de erfgenamen over na het overlijden van de erflater zonder dat er iets is geregeld (zonder testament). Dan verloopt de vererving volgens de wettelijke regels.

Vererving op basis van een testament

En als er wel een testament (een wilsbeschikking) is gemaakt, dan wordt de erfenis (ook wel ‘nalatenschap’ genoemd) verdeeld aan de hand daarvan. Dit is een uitzondering op de hoofdregel, welke uitzondering is verwoord in art. 4:1 lid 2 B.W.. Wanneer iemand bij testament wordt onterfd, dan is hij geen erfgenaam. Hij kan dan nog wel legitimaris zijn.

Zie voor verdieping Erfrecht de kennisbank pagina Erfopvolging.