Inleiding legitieme portie bij vererving

De ‘legitieme portie’ is een wettelijk minimum aandeel dat aan degenen toekomt, die zonder uiterste wilsbeschikking de erfgenamen zouden zijn.

De legitieme portie kan gezien worden als een beperking op de testeervrijheid van de erflaters. De legitieme portie wordt ook wel het wettelijk erfdeel genoemd en is in de wet gekomen om een bepaald beschermingsmechanisme in het leven te roepen dat ervoor zorgt dat degene die op grond van de wet erfgenamen zijn een minimale erfenis krijgen, ongeacht of zij ook daadwerkelijk in het testament als erfgenamen zijn aangewezen. Een legitimaris is dus iemand die op grond van de wet, art. 4:10 B.W., erfgenaam is, maar die niet is opgenomen in het testament van de erflater. Diegene heeft dan vooralsnog recht op een bepaald deel van de erfenis.

In Afd. 3, Titel 4, Boek 4 B.W. wordt dit geregeld. Deze afdeling bestaat weer uit 3 paragrafen:

Par. 1 Algemene bepalingen legitieme portie (art. 4:63 B.W. en art. 4:64 B.W.);

Par. 2 De omvang van de legitieme portie (art. 4:65 B.W. tot en met art. 4:78 B.W.);

Par. 3 Het geldend maken van de legitieme portie (art. 4:79 B.W. tot en met art. 4:92 B.W.).

Auteur & Last edit

[MdV, 6-03-2022; laatste bewerking AT 25-11-2023]